کد مطلب:26689
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:10
اينجانب به دليل مشكلات درون خانواده و شكست هايي كه در چندين سال گذشته داشته ام، از خودم و از ديگران و حتي از خانوادهام نااميد و مأيوس شده و احساس پوچي و نداشتن قوت قلب ميكنم، به صورتي كه حتي در انجام كارهاي شخصي مثل مطالعه كردن كوتاهي ميكنم و علاقه به درس خواندن ندارم! لطفاً راهنمايي كنيد.
يكي از آثار مسائلي كه در سؤال قبل مطرح شد، شكست روحيه فرزندان و هجوم افكار هرز و احساس پوچي در زندگي است. مشكلات خانوادگي تأثير منفي در فرزندان دارد. فرزندان با مطالعه و رشد فكري بايد خود را از اين مهالك نجات دهند و آثار سوء آنها را از خود دور كنند. شما بايد نااميدي و احساس پوچي را از خود دفع كنيد، به اين صورت كه فكر كنيد بايستي با اتكا بر خود به مشكلات آينده زندگي رسيدگي كنيد. براي اين كار هر چه سريعتر بايد درستان را بخوانيد و مدركتان را بگيريد و دنبال كار مناسبي باشيد. اگر افكارتان پريشان است، سعي كنيد براي مطالعه به كتاب خانه و سالن مطالعه برويد. از تمامي اوقات و فرصتها خوب استفاده كنيد، حتي چند دقيقه وقت گران بهايتا ن را هدر ندهيد. اين طور نباشد كه چند دقيقه با اين دوست و چند دقيقه با آن دوست و مقدار صرف بازي و مقداري صرف كارهاي ديگر شود. وقتهاي كم و كوچك بسياري از وقت شما را ميگيرد. در موقع نماز سعي كنيد به مسجد برويد و نماز را با جماعت بخوانيد. قبل و بعد از نماز با دعا از خدا كمك بگيريد تا موانع سر راه شما را برطرف فرمايد. مناجات با خدا شما را از پوچي گرايي نجات ميدهد. هر روز چند دقيقه مناجات هايي را كه در مفاتيح از امام سجاد(ع؟ به نام مناجات خمسة عشر و دعاي ابوحمزه ثمالي و دعاهاي ديگر آورده شده، بخوانيد. حتماً روحيه شما را تغيير خواهد داده و اميد و نشاط را در شما زنده خواهد كرد.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.